. Zelfsjou ook dat je soms onaangenaam geraakt wordt door een collega die (te) boos is of haar frustratie op jou afreageert? En dat die boosheid je meer raakt dan je lief is, maar je daar eigenlijk niet echt op durft terug te komen?
Vorige week verzorgde ik dag 2 van een training voor een groep jonge professionals. Eén van hen, écht een leuke meid, overkwam de hierboven beschreven situatie. Met haar rotgevoel liep zij al een half jaar rond.
Een half jaar!
Ach… ik had met haar te doen. De tranen kwamen al snel en ze wilde dolgraag haar situatie eens met de trainingsacteur aanpakken. Zo gezegd, zo gedaan.
Zelf herinner ik het me óók. Of het nu met een collega, een opdrachtgever of mijn partner thuis was: onderlinge irritaties en ongenoegens bespreekbaar maken vond ik een van de meest lastige en spannende gesprekken. Mijn instinct riep continu:
Stel je niet zo aan!
Help, die ander eet me op straks.
Gewoon maar doen alsof er niks aan de hand is…
Maar poeh, ik merkte dat ik die ander toch begon te vermijden en er gewoon echt last van bleef hebben. Zelfs bangig werd en die ander veel groter maakte dan nodig was en… mezelf klein.
Het fijne van mijn vak als trainer is dat ik er zelf ook flink wat van opsteek. Een simpele theorie heeft mij echt inzicht gegeven in de benarde situatie waarin ik mezelf gevangen hield. Gecombineerd met een paar keer oefenen durf ik nu WEL het gesprek aan te gaan personen met wie er in het contact ‘iets’ speelt. Hoewel ik mezelf iedere keer er nog toe moet aansporen, maar daarover zo meer.
Deze theorie deel ik graag met jou. Want wie weet zit jij nu ook wel ‘gevangen’ in een vervelende samenwerkingskwestie met iemand? En wie weet helpt het jou ook om wel het gesprek aan te gaan en jezelf zo te bevrijden van een vervelende spanning? In de video hieronder leg ik kort deze theorie uit, van Thomas & Kilmann:
Nog even zie je hier de vijf inzichten die Thomas & Kilmann mij dus gaven:
- Ik kan een passende stijl kiezen voor mijn gedrag en m’n toon van reageren. Eén die past bij mij en bij de situatie. Soms is dat doordrukken. Vaak is dat de win-win-stijl.
- Blijven vermijden levert in deze situatie niemand iets op.
- Er zijn twee dingen waar ik rekening mee moet houden: mijn belangen over het voetlicht brengen en de belangen van de ander onderzoeken.
- Die win-win-stijl aangaan is niet mijn primaire stijl; het is niet wat mijn reptielenbrein van nature wil. Hierin moet ik mezelf trainen, stretchen en uit m’n comfortzone duwen. En precies deze situatie leent zich daar prachtig voor!
- En grrrrr, ‘uit’ het vermijden stappen voelt bijzonder kwetsbaar… Maar héé, ik zal ’t echt wel overleven! Sterker nog, ik leer ervan en het verbetert het contact.
Spookt er nu door jouw hoofd ook misschien een collega of situatie waar je graag iets mee wilt? Stel jezelf eens de volgende vragen:
- Welke stijl van Thomas & Kilmann neig jij primair naar?
- Wat levert die jou op?
- Wat kost die jou?
- Wat is voor jou belangrijk?
- Wat is voor die ander belangrijk?
- Welke stijl wil je in jouw situatie graag toepassen?
Misschien spoort dit blog je al genoeg aan om jouw gesprek eens te openen? Of ontwikkel je jouw gesprekstechnieken graag nog verder? Overweeg dan de training Verdubbel je Gesprekssucces.
Op een goeie samenwerking!